DOWNLOAD PDF
Hoe is Amsterdam the City of Diamonds geworden?
Amsterdam is al meer dan 400 jaar de diamantstad. Het verhaal over hoe Amsterdam de diamanthoofdstad van de wereld werd, begon eigenlijk meer dan 600 jaar geleden in Zuid-Europa. Het Moorse rijk was aan de macht; Joden waren niet langer welkom in Portugal en grote delen van Spanje. Uit angst voor vervolging vluchtten veel Joden naar het Noorden. Veel van hen kwamen in Antwerpen (België) terecht. Aanvankelijk leek dit een veilige plaats om zich te vestigen en hun ambacht van het verwerken van edelstenen voort te zetten. De vreugde was echter niet van lange duur, want na enkele jaren bereikte de religieuze intolerantie ook Antwerpen. Opnieuw moesten ze een nieuwe plek vinden om zich thuis te voelen. In die periode staat Nederland bekend als het meest tolerante land van Europa. De keuze om naar Amsterdam te verhuizen leek dan ook voor de hand te liggen. Een groot deel van de Joodse bevolking kwam naar Amsterdam. Met hen kwam de kennis en het vakmanschap van het diamantslijpen en -polijsten naar Amsterdam.
De eerste diamant werker
De exacte datum waarop de eerste diamantbewerkers naar Amsterdam kwamen is niet vast te stellen. De aangehouden datum hiervoor is 15 november 1586. Op deze datum wordt mr. Willem Vermaet ingeschreven in het huwelijksregister. Op zijn huwelijksakte staat zijn beroep vermeld als "diamantbewerker". Willems huwelijksakte is het eerste officiële document waarop het beroep diamantbewerker werd geregistreerd. In die tijd waren er al mensen die diamanten slijpen en polijsten, maar er was geen officiële registratie van hen. Na de officiële erkenning van het beroep van diamantbewerker ontwikkelde de diamantindustrie zich in een paar jaar tijd razendsnel. In de 17e eeuw was Amsterdam het wereldcentrum van de diamantindustrie geworden, zowel wat betreft de handel als de bewerking van diamanten.
De tolerante liberale stad Amsterdam
Terwijl het in Amsterdam goed ging en de mensen een stabiel leven leidden, was dat in andere delen van Europa niet het geval. Vooral na 1618 terroriseerden de beruchte pogroms hele bevolkingsgroepen in Oost-Europa. Vanwege het antisemitisme en het geweld tegen joden vluchtten veel Oost-Europese joden naar Amsterdam. Het liberale en tolerante Amsterdam opende zijn deuren voor de vluchtelingenstroom. In tegenstelling tot de rijke Sefardische Joden die tijdens de Moorse overheersing naar Amsterdam kwamen, waren de Oost-Europese Joden zeer arm. Door de macht die de gilden in Amsterdam hadden, was het voor de vluchtelingen niet mogelijk om een traditioneel beroep uit te oefenen. Er was echter één uitzondering. Op het ambacht van diamantslijpen en -polijsten hadden de gilden geen invloed. Hoewel het drie tot vijf jaar duurde om een meesterslijper te worden, konden de arme Joden diamantslijper worden en in hun levensonderhoud voorzien. De Oost-Europese vluchtelingen lieten de Amsterdamse diamantindustrie bloeien. Zij waren de grondleggers van de hedendaagse diamantslijp- en snijtechnieken.
DDe populariteit van de diamanten
Na de ontdekking van de Braziliaanse diamantvelden in 1725 slaagde Amsterdam erin het monopolie op de invoer van ruwe diamanten uit dat land te bemachtigen. Plotseling waren er grote hoeveelheden diamanten in Nederland. Vanaf dat moment droeg Amsterdam de bijnaam "Amsterdam City of Diamonds". In het midden van de 19e eeuw begonnen de velden van Brazilië op te drogen. Diamanten werden opnieuw schaars en de werkloosheid trof de diamantindustrie. Veel diamantslijp- en slijperijen gingen failliet en slechts een paar konden het redden. Royal Coster Diamonds (est. 1840) was een van de weinige diamantfabrieken die deze diamantcrisis overleefde. Gedurende deze tijd werkte Royal Coster aan enkele legendarische diamanten zoals het slijpen van de Koh-I-Noor voor de Koningin van Engeland. Maar na een tijdje begon de crisis zelfs de grootste diamantslijperijen, zoals Royal Coster, te treffen. Maar net op tijd werden grote diamantmijnen ontdekt in Zuid-Afrika. Hierdoor kon de grote toestroom van diamanten weer op gang komen en het beroep van diamantbewerker worden gered. De gouden jaren keerden weer terug voor de diamantstad. Tegelijkertijd nam de rijkdom van de middenklasse in zowel Europa als de Verenigde Staten toe. Diamanten waren nu populairder dan ooit.
Amsterdam faces competition
In de Nederlandse Kaaptijd rond 1870 werden diamanten erg populair en kregen de diamantbewerkers goede lonen. Duizenden diamantbewerkers verdienden maar liefst 130 gulden per week, wat neerkomt op ongeveer 63 dollar. Dit was een zeer hoog loon in die tijd. De toenemende invloed van de vakbonden en de hoge douanerechten tastten de positie van Amsterdam als leider van de diamantindustrie aan. Antwerpen greep toen de kans om de leidende positie over te nemen. Tot dan toe waren er alleen arbeidsplaatsen voor het slijpen van stenen van lage kwaliteit, waar Antwerpen graag verandering in wilde brengen. Omdat Amsterdam onder druk stond, trok Antwerpen de handel en verwerking van wat luxere diamanten naar zich toe. Dankzij lagere lonen en flexibelere arbeidsvoorwaarden dan in Amsterdam, wist Antwerpen een deel van de enorme diamantproductie in Zuid-Afrika te bemachtigen. Met de opkomst van Antwerpen was Amsterdam niet langer de enige diamanthandelaar in Europa. Het werd noodzakelijk dat de Amsterdamse diamanthandelaren samen een systeem ontwikkelden om de stroom van miljoenen karaat diamanten te stroomlijnen. Daarnaast moesten zij ook een goed functionerend marktmechanisme voor geslepen diamant creëren en uitvoeren. Nederland had behoefte aan uniforme regels voor het slijpen en verhandelen van diamanten.
Strict rules for trading and cutting diamonds
In 1881 the Central Diamond Trade Association has been founded. Until this moment, knowledge had been passed within families by word-of-mouth. The Association was the first to put the knowledge and rules about diamonds in writing. Because of disagreements over the policies and proposed policy, on December 11th 1889 the Diamond Exchange has been established, making the CDTA obsolete. Until this day, the Diamond Exchange still is the official representative of the diamond trade and industry in the Netherlands.
The Diamond Exchange
Op 17 september 1890 keurt de Nederlandse koning Willem III de documenten voor de "Eerlijke Maatschappij voor Diamanthandel" goed. Dit betekende dat 's werelds eerste Diamantbeurs, gevestigd in Amsterdam, kon worden geopend. Op dit moment zijn er wereldwijd 30 Diamond Exchange Centers, waarvan Amsterdam de oudste is. De organisaties controleren of de strenge regels die gelden voor de diamanthandel worden nageleefd. Tot de Tweede Wereldoorlog was de Amsterdamse Diamantbeurs het wereldcentrum voor de diamanthandel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Amsterdamse Diamantbeurs aangevallen en werden alle aanwezige handelaren gedwongen hun voorraad diamanten af te staan.
The Amsterdam diamond industry after World War II
Door de oorlog had Amsterdam veel diamantslijpers, diamanthandelaren en diamanten in het algemeen verloren - 95% van de diamantbewerkers was Joods. Na de Tweede Wereldoorlog krabbelde de diamantindustrie weer op, net als de rest van Nederland. De oorlog had echter een einde gemaakt aan de leidende positie van Amsterdam als diamantcentrum van de wereld. De kennis en de technieken van het diamantslijpen bleven gelukkig bewaard. De diamantbewerkers die na de oorlog terugkwamen, hebben ervoor gezorgd dat Amsterdam tot op de dag van vandaag 'the City of Diamonds' genoemd kan worden. Door de diamantcrisis, de oorlog en andere moeilijke tijden te overleven, is Royal Coster Diamonds momenteel de oudste diamantfabriek van Europa. Meer weten over de fascinerende geschiedenis van diamant? Boek een gratis rondleiding in uw eigen taal door onze diamantfabriek. Aanschouw enkele van 's werelds beste diamanten terwijl onze gidsen u alles uitleggen over diamanten.